شعر تنهایی

ریل های بی قطار سوت های بی ریل !!! سوزن بان پیر خاطرات هنوز نمرده اش را در اتاقک چوبی موریانه وار میان آوارهای تو خالیش نبش قبر می کرد و چه قبیحانه می گریست بر قطار هایی که بی سوت او با سرعت می گذشتند و واگن های مسافران حلقه های گم شده ای بودنند در خمیازه های کش دارش

نظرات شما عزیزان:

نام :

آدرس ایمیل:

وب سایت/بلاگ :

متن پیام:

نظر خصوصی

 کد را وارد نمایید:

 

 

 

عکس شما

آپلود عکس دلخواه:

[+] نوشته شده توسط یوسف علینژاد در 11:19 | |